ساکولنت

در یک تعریف عمومی به گیاهانی ساکولنت می گویند که بافتی نسبتاً ضخیم و گوشتی برای ذخیره آب در خود دارند. این گیاهان آب را به راحتی در اندام های خود (ساقه ها و برگ ها) ذخیره می کنند. بالای 90 درصد از ترکیبات این گونه را آب تشکیل می دهد.

ریشه های ساکولنت در نزدیکی سطح خاک میرویند. به همین دلیل می توانند از باران های اندک و حتی رطوبت موجود در هوا نیز برای ذخیره آب در اندام های خود بهره ببرند. زیستگاه اصلی این گونه مناطق خشک با باراندگی کم (بیابان ها) است.

این گیاهان در همه مناطق روی کره زمین به غیر از قطب جنوب، پیدا میشوند! البته اکثر ساکولنت ها در آفریقای جنوبی رشد میکنند. دانشمندان تاکنون بیش از 60 خانواده از این گونه را کشف کرده اند.

شرایط نگهداری

ساکولنت به دلیل وجود شرایط راحت در نگهداری و همچنین تنوع بسیار زیاد در طرح و رنگ و … مورد علاقه مردم می باشد. ساکولنت تا دمای بالای 50 درجه سانتی گراد را به راحتی تحمل می کند. برخی از آن ها بسته به محیط اطرافشان می توانند تا 2 سال بدون آب زندگی کنند!

این گیاهان اگر در گلدان قرار بگیرند قابلیت رشد و نگهداری در منازل را با حداقل رطوبت محیط دارند. به آبیاری نسبتاً کمی احتیاج دارند. در فاصله بین دو آبیاری خاک گلدان باید کاملاً خشک شود.

بهترین ترکیب خاک برای این گونه ماسه بدون خاک، پیت ماس یا کود حیوانی و مقدار کمی پودر ذغال جهت ضدعفونی می باشد.

محیط های نیم سایه را دوست دارند. آبیاری بیش از مقدار مورد نیاز و وجود رطوبت زیاد در خاک باعث از بین رفتن آنها می شود.

کشت و تکثیر

ساکولنت ها از طریق برگ، قلمه ساقه و کاشت بذر تکثیر می شوند. کاشت بذر برای تعداد محدود توجیه اقتصادی ندارد. به همین جهت راحت ترین و بهترین روش برای تکثیر ساکولنت قلمه زدن هست.

البته کاشتن برگ هم یکی از روش های تکثیر ساکولنت به شمار میرود. زمان نسبتاً زیادی برای اینکه برگ ها ریشه بزنند و گیاه مستقلی به وجود بیاید مورد نیاز می باشد. به همین دلیل این روش برای تکثیر توصیه نمی شود.

قلمه را پس از جداسازی از گیاهان مادر حدوداً 3-4 روز کنار بگذارید. سپس در خاکی مناسب و با زهکشی بالا بکارید. معمولاً در کمتر از 1 ماه ریشه های ساکولنت نمایان می گردد.