کاکتوس اپونتیا پولیاکانتا (opuntia polyacantha)
آشنایی با کاکتوس زیبای اپونتیا پولیاکانتا
اپونتیا پولیاکانتا به دلیل ظاهر متفاوتی که دارد یکی از معروفترین کاکتوس ها می باشد.
کلمه اپونتیا نام یکی از شهرهای یونان و جاییست که این گونه در آنجا پرورش یافته است.
کاکتوس اپونتیا که کاکتوس راکتی نیز نام دارد در برگیرنده کاکتوسهای برگ پهن، راکتی، راکتی درشت و کوچک می باشد.
زیستگاه اصلی اپونتیا پولیاکانتا آمریکای شمالی می‌باشد.
در ایران شماری از کاکتوس های اپونتیا به نامهای «انجیر تیغی» و «زبان مادر شوهر» و یا نامهای دیگر خوانده می شوند.
ساقه اپونتیا ها پهن بوده و تکه تکه به هم متصل شده است.
هر یک از این قطعات استوانه ای یا کروی یا راکتی شکل است و دارای آرئول های اغلب کرکدار می باشد.
بر روی اغلب آرئول ها تیغ های تیز و قلابی شکل وجود دارد.
بلندی اپونتیا ها از ۳۰ سانتیمتر تا ۴.۵ متر متفاوت می باشد.
به طور منفرد یا دسته جمعی و به صورت بوته های کوچک و بزرگ و حتی به شکل درخت در سطح زمین پراکنده شده اند.
اپونتیا پولیاکانتا
بیشتر گونه های اپونتیا آفتابدوست و سریع الرشد هستند که به آسانی به گل می نشینند.
فصل گلدهی آنها بهار و تابستان و رنگ گل های قیفی و استوانه ای شکل آنها، زرد، نارنجی، سفید، ارغوانی و یا سرخ می باشد.
برخی از گونه های این گیاه در برابر سرمای ۱۸ درجه سانتیگراد زیر صفر و حتی پائین تر نیز پایداری نشان می دهند.
نگهداری و پرورش اپونتیا پولیاکانتا :
نگهداری از اپونتیا ها در گلخانه و آپارتمان بسیار آسان است چرا که این دسته از کاکتوس ها کم توقع بوده و مقاومت بالایی دارند.
بسیاری از انواع اپونتیا ها را می توان به سادگی در باغچه و فضای آزاد کاشت.
اپونتیا های کاشته شده در فضا های باز، هنگام گلدهی و میوه دهی چشم انداز بسیار زیبایی دارند.
گل اپونتیا پولیاکانتا
و در زمان گلدهی، کانونی برای گرد آمدن حشرات و به ویژه زنبوران عسل را فراهم می آورند.
میوه بسیاری از انواع اپونتیا ها خوراکی می باشد و در برخی از بازار ها به فروش می رسد.
در طبیعت میوه این گیاه سرچشمه غذایی خوبی برای جانوران کوچک و خزندگان می باشد.
از میوه اپونتیا علاوه بر تغذیه مستقیم، در تهیه مربا و شربت نیز استفاده می شود.
بذر اپونتیاها اکثراً درشت به شکل دیسک و گاهی اوقات کروی شکل هستند.
در شمال ایران اپونتیا ها به خوبی بیرون از گلخانه رشد می کنند.
و تکه های جداشده از آن در هر جا که قرار گیرند جوانه زدن را آغاز می نمایند!
در برخی از مناطق اپونتیا ها، پرچین بسیار خوبی برای جلوگیری از ورود جانوران مزاحم هستند.
خواص میوه کاکتوس اپونتیا :
اپونتیا دارای میوه هایی به رنگ قرمز و زرد می‌باشد.
میوه کاکتوس اپونتیا دارای مواد فیبری است.
همچنین دارای آنتی اکسیدان و ویتامین E نیز می‌باشد.
در کاهش کلسترول خون مؤثر است.
همچنین میوه اپونتیا تقویت کننده دستگاه گوارش بوده و خاصیت روان کنندگی دارد.
مهم ترین فایده آن در معالجه کبد است و مصرف آن برای بیماران کبدی با نظر پزشک مربوط مفید است.
البته خود کاکتوس هم در بسیاری از کشورها مصرف خوراکی دارد!
و برای درمان بیماری‌های قندی و دیابت مفید است.
نور :
اپونتیا ها برای زیبایی بیشتر نیاز به نور شدید آفتاب دارند.
در زمستان چنانچه در گلخانه و یا در منزل نگهداری می شوند بهتر است در روشن ترین نقطه قرار گیرند.
دمای مناسب :
در این زمینه لازم است ذکر کنیم که این گونه یک کاکتوس بیابانی است.
و دما های بالا را نیز تحمل می کند و نسبت به کم آبی مقاوم است.
آبیاری :
برای آبیاری این کاکتوس باید دقت کنید که گلدان انتخابی حتماً زهکش خوبی داشته باشد.
زیرا در صورت آبیاری زیاد و مناسب نبودن زهکشی ریشه های کاکتوس دچار پوسیدگی می شوند.
بهتر است برای هر بار آب دهی تا خشک شدن کامل خاک صبر کنید.
خاک :
خاک مناسب کاکتوس اپونتیا، خاکی ماسه‌ای با زهکشی مناسب همراه با پیت ماس می‌باشد.
کوددهی :
کوددهی باید متعادل بوده و به صورت ماهانه در طول بهار و تابستان انجام شود.
کود اپونتیا بهتر است شامل مقدار مساوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم باشد. (مانند کود ۲۰-۲۰-۲۰)
اگر می خواهید راکت های اپونتیا بزرگ تر شوند، از کود نیتروژن بالا استفاده کنید.
با کودی که نیتروژن بالایی دارد، می توانید کاکتوس خود را به تولید گل و میوه های خوراکی تشویق کنید.
کود مخصوص گلدهی باید در فصل بهار و تابستان هر دو ماه یکبار به صورت رقیق به گیاه بدهید.
تکثیر کاکتوس اپونتیا :
تکثیر اپونتیا به دو روش امکان پذیر است.
یکی از طریق کاشت بذر و دیگری از طریق قلمه زنی است.
ما قلمه زنی را پیشنهاد می کنیم، زیرا روش مطمئن تر و راحت تری است.
ابتدا راکت‌های بالغ را جدا کنید و اجازه دهید محل جدا شده یک تا دو روز در محل سایه مانده و خشک شود.
سپس در خاک مخصوص کاکتوس بکارید و تا یک هفته آبیاری نکنید تا راکت‌های اپونتیا ریشه دار شوند.
تعویض گلدان اپونتیا :
این کاکتوس زیبا را در باغچه هم می توان کاشت.
اما اگر آن را در گلدان کاشتید، برای تعویض گلدان گیاه ابتدا اجازه دهید خاک گلدان کاملاً خشک شود.
سپس به کف و دیواره های گلدان چند ضربه آهسته وارد کنید.
خواهید دید که گیاه به راحتی از داخل گلدان خارج می شود.
خاک قدیمی اطراف ریشه گیاه را به آرامی با دست جدا کنید.
پس از آن همه ریشه های مرده، خشک و گندیده را نیز از گیاه جدا کنید.
گلدانی تنها یک سایز بزرگ تر از گلدان قبلی را برای گیاه فراهم کنید و کاکتوس تان را در آن بکارید.
سپس گلدان را با خاک تازه و مخصوص کاکتوس پر کنید.
درست مانند قلمه گیری، گیاه را برای مدت کوتاهی آبیاری نکنید تا ریشه های گیاه دچار قارچ و پوسیدگی نشوند.
برای تعویض گلدان این کاکتوس حتماً از دستکش های ضخیم استفاده کنید.
گونه ها :
این دسته دارای بیش از ۳۰۰ گونه مختلف است.
از گونه های نامی اپونتیا می توان به موارد زیر اشاره نمود :
اپونتیا باسیلاریس (O.basilaris) :
دارای ساقه های گوشتی بوده و بلندی شاخه ها تا ۱۲۰ سانتی متر نیز می رسد.
و کم و بیش بدون خارند.
اپونتیا باسیلاریس
ساقه ها به رنگ خاکستری یا ارغوانی و شکوفه ها از ارغوانی تا قرمز جگری دگرگونی رنگ دارند.
در رنگ های صورتی و زرد نیز وجود دارند.
اپونتیا باسیلاریس را «دم سگ آبی» نیز می نامند.
اپونتیا بی ژه لویی (O.bigelovii) :
این کاکتوس شبیه درخت می باشد و دارای تنه ای پوشیده از خارهای زرد متمایل به نقره ای است.
گل های آن در ماه های نخست بهار و با رنگ های سبز کمرنگ، زرد و یا سفید آشکار می گردد.
اپونتیا بی ژه لویی
این گیاه بومی کالیفرنیا و آریزونا است.
اپونتیا بی ژه لوی را «خرس عروسکی» نیز می نامند.
یادآور می شویم که گونه اپونتیا میکروداسیس (Opuntia microdasys) کوچک ترین گونه اپونتیا است.
قطر آن نهایتاً به ۵۰ سانتی متر و ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر می رسد و از گونه های پرگل می باشد.
این کاکتوس گاهی در اواخر بهار بیش از ۲۰۰ گل می دهد.
منبع : کاکتوس میرزا
استفاده از مطالب با ذکر نام و لینک منبع مجاز است.
- در صورت داشتن هر گونه سوال در مورد این محصول، آن را در قسمت نظرات مطرح فرمائید تا کارشناسان کاکتوس میرزا به آن پاسخ دهند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.